
Koptowie Tawadros, Magued, Hany, Ezzat, Malak, Samuel, Malak, Luka, Sameh, Milad, Essam, Youssef, Bishoy, Samuel, Abanoub, Girgis, Mina, Kiryollos, Gaber i Girgis wyjechali do Libii by pomóc materialnie swoim rodzinom. Matthew Ayariga pochodził prawdopodobnie z Ghany i również przyjechał do Libii do pracy. Mieszkali razem. Do domów nigdy nie wrócili. Zostali uprowadzeni, a następnie zabici 15 lutego 2015 roku przez terrorystów Państwa Islamskiego na plaży w Syrcie w Libii. W momencie egzekucji klęczeli wzdłuż linii brzegowej ubrani w pomarańczowe kombinezony – nawiązujące do ubiorów więźniów przetrzymywanych w amerykańskim Guantanamo.

Zostali rozpoznani jako chrześcijanie przez krzyże wytatuowane na nadgarstkach – tradycyjna forma manifestacji wiary wśród chrześcijan koptyjskich w Egipcie. Nagrany w trakcie egzekucji film opatrzono komentarzem nawołującym do walki z „narodami krzyża”. Miało to zastraszyć wspólnoty chrześcijańskie w regionie i na świecie.
Jeśli chodzi o Matthew Ayarigę nie wiemy, jak naprawdę miał na imię i czy wcześniej był chrześcijaninem, ale według przekazów Kościoła koptyjskiego oraz świadków związanych z wydarzeniami w Libii – widząc wiarę i odwagę współwięźniów, zadeklarował wiarę w Chrystusa tuż przed egzekucją i podzielił ich los. Cytuje się go jako mówiącego: „Ich Bóg jest moim Bogiem” (lub podobne słowa). Kościół koptyjski uczcił go jako Mateusza Afrykańskiego (czasem: „Mateusz, męczennik wiary”), co jest tradycyjną praktyką w przypadku chrztu pragnienia lub chrztu krwi (czyli męczeństwa w sytuacji, gdy nie było możliwości formalnego przyjęcia chrztu), na znak jego decyzji i męczeństwa.
Egzekucja spotkała się ze stanowczym potępieniem międzynarodowej opinii publicznej. W Egipcie ogłoszono żałobę narodową, a Kościół koptyjski uznał zamordowanych za męczenników wiary – świętych, którzy oddali życie za Chrystusa. Ich imiona wpisano w 2017 roku do synaksarionu, czyli koptyjskiego kalendarza świętych, a w miejscowości Al-Aor (arab. العور, Górny Egipt, ok. 250 km na południe od Kairu), skąd pochodziło większość z nich, wybudowano kościół-mauzoleum ku ich czci.
W 2019 roku w katolickiej bazylice św. Bartłomieja na Wyspie Tyberyjskiej w Rzymie – miejscu poświęconym pamięci nowych męczenników XX i XXI wieku – odsłonięto ikonę przedstawiającą 21 męczenników z Libii. Praca została napisana w tradycji wschodniej ikonografii, z zachowaniem elementów koptyjskich. Przedstawia zamordowanych chrześcijan w pomarańczowych szatach, stojących na brzegu morza, z aureolami nad głowami i spokojnym wyrazem twarzy.

Papież Franciszek wielokrotnie odnosił się do tego wydarzenia w swoim nauczaniu. Już krótko po egzekucji, podczas spotkania z delegacją Kościoła koptyjskiego, powiedział:
„Powiedziano mi, że 21 mężczyzn zostało zamordowanych, ponieważ byli chrześcijanami. Mówili: ‘Jezu, pomóż mi!’. Zostali zabici tylko dlatego, że wyznawali Jezusa Chrystusa. Krew naszych braci chrześcijan jest świadectwem. Nieważne, czy są katolikami, Koptami, prawosławnymi – są chrześcijanami!”
W 2023 roku, z inicjatywy papieża Franciszka, imiona 21 męczenników koptyjskich zostały włączone do martyrologium Kościoła katolickiego, co jest wydarzeniem bezprecedensowym i świadczy o głębokim uznaniu ich świadectwa wiary oraz symbolicznym geście ekumenicznym. Decyzja ta została ogłoszona podczas spotkania papieża Franciszka z patriarchą Kościoła koptyjskiego, Tawadrosem II, co miało silne znaczenie w kontekście dialogu katolicko-koptyjskiego.
Męczeństwo koptyjskich chrześcijan w Libii pozostaje nie tylko symbolem współczesnych prześladowań religijnych. Miało służyć zastraszaniu wyznawców Chrystusa, a stało się świadectwem męstwa, wierności wierze i duchowej jedności chrześcijan. Przedstawia model „normalnej świętości”. Męczennicy byli młodymi zwykłymi mężczyznami ze swoimi troskami i radościami dnia codziennego. W rodzinnych domach są przechowywane ich wizerunki w koronach i w białych szatach diakonów. Żaden dom po ich męczeńskiej śmierci nie okrył się żałobą, a kondolencje i wyrazy współczucia nie były oczekiwane. Bliscy zamordowanych mężczyzn mają teraz w niebie swoich świętych męczenników, a to jest powód do radości, nie rozpaczy. Nic już nie może ich ani dotknąć, ani zranić.
Ikona w temacie 21 koptyjskich męczenników powstała w 2025 roku zainspirowana pracą Tony’ego Rezk’a. Swoim charakterem nawiązuje do ikonografii koptyjskiej – żywe kolory, wyraziste linie, uproszczone figury. 21 klęczących mężczyzn w stylizowanych pomarańczowych szatach wznosi wzrok w górę oczekując na spotkanie z Chrystusem w niebie. Otrzymają korony świętych, które założą im aniołowie. Za nimi wzburzone niebiesko-fioletowe fale przechodzą intensywną czerwienią w piaskowe barwy plaży, bo jak mówiono – po ich egzekucji – ziemia i morze spłynęły krwią. W dolnej części zewnętrznej ramki widnieje napis w języku koptyjskim „21 męczenników z Libii”.

Bibliografia:
- El-Aref, N. (2021). Al-Our: The village of the 21 Coptic martyrs. Ahram Online. https://english.ahram.org.eg
- Hołownia, Sz. (2015). Dwudziestu jeden świętych męczenników z Libii. https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/swieci/znak_2015_holownia_08 13 października 2015.
- Rowiński T. (2025). Tajemnica męczennika Mateusza. Jest świętym, choć nie wiadomo, czy był ochrzczony. Aleteia.
https://pl.aleteia.org/2025/02/16/matthew-ayariga-meczennik-kosciola-katolickiego-i-koptyjskiego - Franciszek (2015). Papież o męczennikach z Libii: ich krew jest wołaniem do całego świata. Watykan: Radio Watykańskie, 16 lutego 2015.
- Radio Maryja (2022). Kim było 21 męczenników ściętych przez ISIS?https://www.radiomaryja.pl/informacje/kim-bylo-21-meczennikow-scietych-przez-isis/ 4 marca 2022.
- Vatican News (2023). Koptyjscy męczennicy wpisani do Martyrologium Kościoła katolickiego. Vatican News, 11 maja 2023. https://www.vaticannews.va
- Zenit (2019). Icon of 21 Coptic Martyrs Unveiled at Basilica of St. Bartholomew. Zenit News Agency, 11 lutego 2019. https://zenit.org
- Johnson, T. (2015). ISIS Executes 21 Egyptian Christians in Libya. NBC News, 15 lutego 2015. https://www.nbcnews.com
- Benyamin. A (2018). Noszenie świętych – ikony na ciele Koptów. studia kulturoznawcze 1 (14)/2018. https://www.academia.edu